Rola młynów i wiatraków drewnianych w rozwoju turystyki dziedzictwa kulturowego na Litwie

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest ukazanie roli drewnianych młynów wodnych oraz wiatraków w rozwoju turystyki dziedzictwa kulturowego na Litwie. Drewniana architektura jest ciekawym rodzajem dziedzictwa, które przekazuje odbiorcom wiele ważnych informacji historycznych. Natomiast młyny są interesującym elementem dziedzictwa technicznego dającym możliwość zapoznania się z procesem produkcji mąki oraz codzienną egzystencją młynarza. Do realizacji założonego celu posłużyła analiza obecnego stanu zachowania drewnianych wiatraków i młynów wodnych. Zostały wyeksponowane przykłady wyróżniające się pod względem dobrego zagospodarowania na potrzeby turystyki. Ponadto przeprowadzono badania, które ukazały możliwości dostosowania młynów do potrzeb turystyki dziedzictwa kulturowego. Eksperci pomogli określić profil najczęściej przyjeżdżających turystów krajowych i zagranicznych zainteresowanych omawianymi obiektami. Przedstawiono proces renowacji drewnianych młynów wodnych oraz wiatraków. Omówiono typy usług świadczonych w badanych obiektach, a także sposoby przekazu informacji na ich temat. Zostały przybliżone plany inwestycyjne właścicieli, związane z zagospodarowaniem młynów. Badania ukazały główne problemy, z jakimi zmagają się właściciele opisywanych w tekście obiektów. Na podstawie uzyskanych informacji, zostały wytyczone perspektywy związane z przyszłym funkcjonowaniem wiatraków i młynów wodnych na terenie Litwy.