Turystyka eventowa a nowe trendy w kształtowaniu programów artystycznych festiwali i instytucji teatralnych

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest zależnościom między kształtowaniem programów artystycznych poprzez wykorzystanie najnowszych mechanizmów zarządzania dziełami teatralnymi a rozwojem turystyki eventowej, związanej z festiwalami teatralnymi i pokazami premierowymi sztuk. Problematyka badawcza poddana została analizie opartej na przyjętych kategoriach opisu i rozumienia turystyki kulturowej, której motywację stanowi potrzeba uczestnictwa w aktualnych wydarzeniach artystycznych przez osoby zawodowo zajmujące się z teatrem, jak i uczestników nieprofesjonalnych. Obserwacja sposobów konstruowania oferty festiwalowej i repertuarowej skłania autorkę do przekonania, że wzmożona współpraca między europejskimi ośrodkami teatralnymi prowadzi do zawężenia oferty teatralnej i tym samym ma wpływ na turystykę teatralną. Powszechnie widoczna tendencja do koprodukowania spektakli, a także stosowanie rozwiązań bazujących na nowych technologiach w pokazywaniu dzieł teatralnych, które nie wymagają przestrzennej jedności aktorów i widzów, stanowią główny punkt odniesienia opisanych w artykule zagadnień. Wykorzystane przykłady dotyczą praktyk stosowanych w wiodących europejskich ośrodkach teatralnych i przy organizacji znaczących festiwali, a krytyczna refleksja służy zainicjowaniu szerszej dyskusji na temat wzajemnej korelacji między polityką kulturalną, modelami zarządzania kulturą i turystyką kulturową.