Kryteria “ogłaszania” i definiowania nowych form turystyki

Abstrakt

Pytanie 64

Rozpocznę od cytatu: “W kwietniu 1974 roku, gdy skończyła się dyktatura w Portugalii, niektórzy jego rówieśnicy pojechali tam i mieli mu za złe, gdy mówił, że nie uprawia politycznej turystyki." Pascal Mercier Nocny pociąg do Lizbony, przeł. Magdalena Jatowska, Noir sur Blanc, Warszawa 2015, s. 81.
Ten fragment zainteresował mnie, ponieważ zastanawiam się miedzy innymi, jak pojemny byłby zbiór rodzajów wyjazdów turystycznych (zatem “turystyka polityczna”)? I przy okazji szerzej, czy przynajmniej w środowisku badaczy możliwe do ustalenia są choćby tylko kryteria “ogłaszania” i definiowania każdej nowej, kolejnej formy turystyki w ogóle, a turystyki kulturowej w szczególności? Określenie takich ograniczeń i szeroka akceptacja dla ich stosowania mogłyby wprowadzić jakiś poziom samozdyscyplinowania przynajmniej w zakresie analiz zjawisk o charakterze turystycznym oraz ograniczyć niemały chaos pojęciowy.