Turystyka militarna: zagospodarowanie zasobów i funkcja turystyczna w zarządzaniu obiektami

Abstrakt

Turystyka militarna nieodzownie pozostaje związana ze „zwiedzaniem miejsc i obiektów o charakterze obronnym lub związanych z dziejami konfliktów zbrojnych, a także wojska i uzbrojenia, dowódców i żołnierzy” (Mikos von Rohrscheidt 2011, s. 41). Mają one różnorodny charakter, niemniej bezsprzeczny jest ich potencjał, wynikający z naturalnej atrakcyjności imponujących swoim rozmachem fortyfikacji: najstarszych i nowszych, czy nawet ich ruin.

Zagospodarowanie turystyczne tych miejsc, rozumiane jako ich przystosowanie dla potrzeb ruchu turystycznego, to jednak nie tylko kwestia podstawowej infrastruktury czy formy udostępnienia do zwiedzania, lecz także szerszego spojrzenia – na zagadnienie zarządzania obiektem i wynikające z tego możliwości tworzenia konkurencyjnej i przyciągającej przez to potencjalnych odbiorców oferty turystycznej.

W tym kontekście warto postawić złożone pytanie:

- w jakim kierunku powinno podążać zarządzanie obiektami turystyki militarnej i ich zagospodarowanie turystyczne w obliczu zmian otoczenia – a przede wszystkim coraz bardziej wysublimowanych motywacji i oczekiwań turystów, lecz również nowinek i rozwiązań technicznych, coraz szerzej obecnych w turystyce?
- czy dostrzegają Państwo związek pomiędzy stroną formalną danego miejsca / obiektu turystyki militarnej (m.in. struktura własności itp.) a przyjmowanymi kierunkami działania – w tym ich skalą i skupieniem na komercjalizacji?

W ramach odpowiedzi zapraszam do dyskusji, ubogaconej przykładami krajowymi i zagranicznymi.