Czy turystyka podąża w stronę epoki zrekonstruowanych zespołów architektonicznych?

Abstrakt

Tekst stanowi zapis dyskusji naukowej badaczy i praktyków turystyki kulturowej, prowadzonej regularnie na Gnieźnieńskim Forum Ekspertów Turystyki Kulturowej. Tematyka serii dyskusji odnosi się do walorów rozmaitych form turystyki kulturowej, jej organizacji, produktów, profilów i preferencji turystów kulturowych, a także metod badań i perspektyw rozwoju. Uczestnicy Forum reprezentują kilkanaście ośrodków naukowych z terenu całej Polski, a poszczególne kwestie są proponowane przez kolejnych członków grupy, zgodnie z ich oceną aktualności i wagi problemów.

Po okresie rewitalizacji pojedynczych obiektów czy całych obszarów miast nastała epoka rekonstrukcji zespołów architektonicznych będących świadkami historycznej obecności naszych przodków w danym miejscu. Nawet kilka kamieni wystających z ziemi inspiruje ludzi do żmudnego odtwarzania, chat, dworków, młynów. Mieszkają tam, wprowadzają dawne kultury rolne, np. winnice, sady, prowadzą gospodarkę prawie samowystarczalną, kuchnię opartą na starych recepturach. Czy turystyka podąża za tym nurtem? Czy są chętni by przez pewien czas pożyć w innej epoce? Czy ktoś znalazł takie przykłady?