Status quo czy panta rhei? Atrakcje turystyczne Krakowa od końca XVIII wieku do czasów współczesnych

Abstrakt

Kraków jako miasto historyczne o dużym potencjale dziedzictwa kulturowego od wieków wywoływał zainteresowanie przyjezdnych. O pierwszych wizytach o charakterze turystycznym można jednak mówić dopiero począwszy od schyłku XVIII wieku, kiedy na ziemiach polskich zaczęło się rozwijać krajoznawstwo, ukierunkowane na poznawanie przeszłości i zabytków narodowych. Wówczas zaczęli też przyjeżdżać do miasta cudzoziemcy, zainteresowani jego historią, urbanistyką, architekturą oraz niepowtarzalną atmosferą. W kolejnych okresach popularność Krakowa jako destynacji turystycznej rosła, co związane było z poprawą infrastruktury, działaniami w zakresie restauracji zabytków, a także organizacją wydarzeń kulturalno-promocyjnych.
Celem artykułu jest identyfikacja najważniejszych atrakcji Krakowa w poszczególnych okresach historycznych. Jako materiał badawczy wykorzystano źródła historyczne, takie jak drukowane przewodniki, artykuły prasowe, relacje z podróży, a ponadto opracowania naukowe na temat dziejów turystyki w mieście. Analiza wykazała, iż zabytki, miejsca oraz organizowane w Krakowie imprezy, decydujące o atrakcyjności turystycznej miasta, zmieniały się w czasie. Mimo to możliwe jest wskazanie dwóch obszarów miasta, mianowicie Rynku wraz ze zlokalizowanymi w jego pobliżu zabytkami oraz Wzgórza Wawelskiego, które w każdym z omawianych okresów stanowiły wiodące atrakcje, stanowiąc fundamenty turystycznej atrakcyjności Krakowa.