Instytucjonalna ochrona dziedzictwa informatycznego oraz jego udostępnianie w polskich muzeach

Abstrakt

Turystyka kulturowa to rodzaj aktywności, której istotą jest odkrywanie, doświadczanie i poznawanie materialnych oraz niematerialnych wytworów kultury. Jednym z kluczowym zasobów, na których opiera się jej rozwój jest dziedzictwo kulturowe, w skład którego wchodzi również dziedzictwo techniki, kreując w ten sposób turystykę dziedzictwa techniki. W artykule podjęty został problem ochrony i udostępniania jednego z jego rodzajów, a mianowicie dziedzictwa informatycznego. Najwłaściwszym miejscem, w którym zagwarantowane będzie jego przetrwanie i przekazanie następnym pokoleniom jest muzeum. Artykuł poświęcony jest zatem organizacyjnemu, finansowemu i prawnemu aspektowi zakładania oraz prowadzenia działalności muzealniczej w zakresie informatyki. Powstał on w oparciu o praktyczne doświadczenia założycieli wszystkich trzech polskich muzeów informatyki oraz ustalenia uznanych w tej dziedzinie badaczy. W oparciu o analizy muzeów obecne w literaturze wyłoniono zalecane rozwiązania, które powinien spełniać obiekt tego typu. W toku badań stwierdzono występowanie różnych wizji rozwoju reprezentowanych przez założycieli muzeów. Wspólnym mianownikiem jest ideowość ich podejścia w zakresie ochrony dziedzictwa informatycznego, ale różnią się sposobem rynkowego wykorzystania posiadanych zbiorów.